Akcja czytelnicza Poleć mi fajną książkę! podsumowanie grudzień/styczeń

Drodzy Czytelnicy,

Kiedy dzwonić pod numer alarmowy? Czy warto marzyć? Co to znaczy być uchodźcą? Co byście zrobili, gdyby zabrakło prądu? Ile jesteśmy w stanie poświecić dla najbliższych? Jaki jest świat elfów? Jeśli chcecie zgłębić te tematy i wiele, wiele innych, zapraszamy do zapoznania się z kolejnymi recenzjami książek, tym razem za miesiące grudzień i styczeń. Przeczytajcie poniższe oceny, mamy nadzieję, że zachęcą Was do sięgnięcia po te pozycje książkowe!

Za nami już ferie, czyli czas który można było poświęcić na narty, łyżwy, wypoczynek oraz chwile ze wspaniałą lekturą  Na pewno czytaliście coś ciekawego, podzielcie się z nami refleksjami na temat tych książek!

Co do najciekawszych recenzji, w tym zestawieniu wybieramy: Kubę Gąsiorka, Natalię Topinek, Jakuba Pruchnickiego, Michała Gołębia.

Czytanie jest super!!!

                                                  Karolina Orłowska

“Sekretne życie pisarzy”

Guillaume Musso to jeden z popularniejszych francuskich pisarzy. Dostał dwie nagrody: pierwszą za powieść miłosną w 2005 roku oraz drugą za najlepszą powieść adaptowalną dla kina w 2004 roku. Przeczytałam dwie książki tego pisarza “Apartament w Paryżu” oraz powieść pt. “Sekretne życie pisarzy”. Moim zdaniem druga propozycja była bardziej ciekawa i wciągająca.

“Sekretne życie pisarzy” to utwór opowiadający o sekretach pewnej rodziny zamieszkującej odizolowaną od ludzi wyspę. Na tę wyspę przeprowadził się również sławny pisarz o nazwisku Fawles. Fawles pewnego razu odciął się od fanów i przestał się udzielać publicznie, czym budzi ciekawość ludzi. Co się stało, że pisarz zamknął się na świat? Czy może jest on w jakiś sposób uwikłany w tajemnicze sprawy wspomnianej wcześniej rodziny? Któregoś dnia u progu domu Fawlesa pojawia się dziennikarka. Stara się ona rozwiązać tę skomplikowaną sprawę i związek popularnego autora z rodziną. Czy jej się to uda? Wielką zaletą tej powieści jest łatwość z jaką przychodzi czytanie jej. Historia rodziny oraz pisarza jest nadzwyczaj ciekawa i wciąga już od pierwszej strony. Całe “śledztwo” dziennikarki jest bardzo poplątane i przewijają się różne wątki, co powoduje, że czytelnik się nie nudzi. Dodatkowo finał całej tej historii zaskoczy nawet osoby oczytane w kryminałach, thrillerach czy innych gatunkach książek.

Natalia Topinek kl. III IA

 Folwark zwierzęcy George Orwell

Godną uwagi powieścią jest „Folwark zwierzęcy” której autorem jest angielski dziennikarz oraz pisarz George Orwell. Książka powstała w 1943, w czasie II wojny światowej, przez co autor miał trudności z opublikowaniem dzieła. Problematyka zawarta w „Folwarku zwierzęcym” dotyka głównie sfery politycznej ale także odsłania pewne uniwersalne prawdy o człowieku. Przede wszystkim autor pokazuje, jak rodzą się ustroje totalitarne. Akcja utworu dzieje się na folwarku Pana Jonesa. Pewnego dnia najstarszy knur w gospodarstwie zwołał spotkanie, na którym wygłosił przemowę o okrutnym losie zwierząt na farmie. Zaproponował zorganizowanie powstania i obalenie właściciela folwarku. Po wypędzeniu niechcianego gospodarza zwierzęta napisały siedem przykazań którymi miały się kierować. Na początku zwierzętom żyło się lepiej niż za czasu ludzi, lecz po czasie ich sytuacja zaczęła się pogarszać. Ciągłe zmiany na gorsze umykały uwadze zwierząt nadal wierzących w nieomylność władzy. W końcu świnie zaczęły chodzić na dwóch nogach i były „równiejsze” od innych. Przyglądając się późniejszym scenom dzieła, zwierzęta nie potrafiły już odróżnić świń od ludzi. Rewolucja więc zatoczyła koło i z trudem budujące swoje społeczeństwo zwierzęta znowu stały się niewolnikami.

Zdecydowanie warto jest przeczytać tę książkę. Orwell stosuje w niej piękny, nieprzytłaczający język, który niesie za sobą wiele głębokich i uniwersalnych przesłań. Bez problemu można odnaleźć drugie dno powieści. Polecam każdemu, kto lubi przesłanie ukryte pomiędzy wierszami.

Damian Rerak 3ME

Metro 2033 (ros. Метро 2033), autorstwa rosyjskiego dziennikarza/autora Dmitrija Głuchowskiego, opowiada historię młodego człowieka imieniem Artem, który przemierza niebezpieczeństwa swojego apokaliptycznego świata, aby ocalić go przed nowym zagrożeniem z północy. Książka opisuje konsekwencje wojny atomowej: jedyni jej ocaleni walczą o egzystencję w labiryntach moskiewskiego metra jakieś dwie dekady po nuklearnej apokalipsie. Powieść zawiera elementy fantastyki naukowej, postapokaliptycznej i dystopii, w których drobiazgowo analizuje się i opisuje „współczesne” rosyjskie społeczeństwo. Po eskortowaniu karawany do członka wspólnoty VDNKh Artem spotyka człowieka: Burbona. W zamian za sporą ilość nabojów i karabin szturmowy Artem obiecuje pomóc Burbonowi przejść przez kilka tuneli. Ostatecznie podróże Artema z Burbonem kończą się tragicznie, kiedy Burbon pozornie popada w obłęd i umiera. Na szczęście dla Artema przybywa tajemniczy nieznajomy; Chan. Pomagając Artemowi odzyskać ekwipunek Burbona, Artem odkrywa, że Burbon nigdy nie planował mu w ogóle płacić i prawdopodobnie planował go zabić. Następnie Khan i Artem planują drogę do ostatecznego celu Artema, Polis.

Polecam doczytać co dzieje się dalej, ponieważ książka jest bardzo ciekawa.

Mateusz Zgoda Klasa 2IA

,, KUBA  AUTOBIOGRAFIA ‘’

Chciałbym przedstawić ,,Autobiografię Jakuba Błaszczykowskiego’’ wielokrotnego reprezentanta Polski w piłce nożnej . Oprócz samej rozmowy między panią Małgorzatą Domagalik a Kubą, w książce znajdziemy też wypowiedzi trenera Dortmundu, trenerów reprezentacji Polski oraz jego przyjaciół i rodziny. Kuba opowiada w książce o tragicznym wydarzeniu w jego życiu. Kiedy miał 11 lat jego ojciec zamordował matkę, która zmarła na rękach nastoletniego Kuby. Ojciec został skazany na 15 lat, a młody piłkarz i jego brat trafili pod opiekę babci Felicji. Po tragicznych wydarzeniach Kuba chciał rzucić treningi i zrezygnować z piłki nożnej, zamknął się w sobie. Z koszmaru wyciągnął go jego wujek, brat zmarłej matki, Jerzy Brzęczek. Uświadomił mu, jak daleko zajdzie, jeśli będzie chodził na treningi regularnie. Talent, praca, determinacja i wiara. Wiara w spełnienie marzeń, ale i wiara w Boga, niejednokrotnie dawała mu największą siłę by żyć i podnosić z kolan. Gdy Kuba miał 18 lat musiał szybko dojrzeć: ,,Ważnym momentem była dla mnie przeprowadzka do Wisły Kraków. Miałem 18 lat i musiałem sobie od zera zorganizować życie. Mieszkałem sam w nowym miejscu, wszystko było nowe, do tego dochodziła presja związana z grą w utytułowanym klubie. Musiałem się z tym uporać’’. Ciekawych wątków sportowych jest w książce jak na lekarstwo, ale kilka interesujących historii można znaleźć np.: opowieść Jerzego Brzęczka o tym, jak polecił Kubie po strzelonym golu rzucić się w ramiona trenera Kloppa. Stosunki między piłkarzem, a trenerem były chłodne, więc wujek zawodnika wpadł na pomysł, aby je poprawić, co okazało się trafionym działaniem. Wspomniano też o odebraniu Błaszczykowskiemu kapitańskiej opaski w reprezentacji. Dla Małgorzaty Domagalik nie do zaakceptowania był moment w którym Adam Nawałka podjął tę decyzję. Kuba leczył wtedy kontuzję. Najbardziej spodobał mi się cytat,, Spełnienie marzeń to najważniejsza rzecz w życiu człowieka. Im więcej ich masz, im więcej możesz ich spełnić, tym bardziej czujesz się dowartościowany. Na samym końcu to ty decydujesz, jak swoje życie poprowadzisz i jakie je będziesz miał. Decydujesz o tym, czy jesteś coś wart czy nie’’.

To książka dla fanów Jakuba Błaszczykowskiego, nie tylko jako zawodnika, ale i osoby. Chciałbym polecić tą książkę wszystkim osobom, które szukają motywującej opowieści, o tym jak można podnieść się z tragicznego ciosu od życia.

Marek Ciesielczyk KL 3LA

Nie wszystko w życiu zostaje nam podane na tacy, a większość doświadczeń wynosimy z naszych błędów. „The Cliffs” jest siódmą częścią serii książek pt. „Fazbear Fright” Autorstwa Scott’a Cawthon, Elley Cooper & Andrea Waggener. Książka ta niestety nie jest jeszcze dostępna w polskim tłumaczeniu ale patrząc na tempo w jakim publikowane zostają wcześniejsze części, ta powinna w polskiej wersji pojawić się około czerwca. Książka ta tak jak wcześniejsze części jest podzielona na 3 niezwiązane ze sobą historie lecz o wspólnym temacie którym jest Nauczka poprzez ból.

Pierwsza historia jest zatytułowana The Cliffs tak jak tytuł książki czyli w tłumaczeniu na polski Klif. Opowiada ona o samotnym ojcu Robercie wychowującym 2-letniego syna. Jego żona zmarła po narodzinach dziecka. Robert nie wytrzymuje psychicznie tego, że musi zajmować się sam dzieckiem a w pracy wciąż martwić się aby było bezpieczne. Mieszkali oni blisko „klifu samobójców” którego Robert bardzo się bał. Pewnego dnia pojechał on z synem do sklepu gdzie znalazł pluszową zabawkę, która miała wbudowaną kamerę z mikrofonem. Misiek pilnował dziecka i wysyłał raporty co się dzieje, na zegarek ojca. Wtedy Robert jeszcze nie wiedział, że kupno tej zabawki totalnie zmieni jego życie. Opowieść ta jest bardzo smutna i pod koniec można uronić łzę… Historia ma w sobie duże przesłanie, abyśmy ufali naszej intuicji oraz zawsze walczyli do końca. Pasowało by tu również stwierdzenie, że jeśli chcemy komuś przekazać pracę do rąk aby zrobił ją, będzie ona zrobiona dobrze jedynie gdy sami ją wykonamy. Druga opowieść jest bardzo drastyczna lecz wciąż wciągająca. Nosi ona nazwę „The Breaking Wheel” czyli „Koło Łamiące”. Jest ona o chłopaku o imieniu Reed, który wybrał technikum Robotyczne tylko dlatego, że szli tam jego przyjaciele. Znalazł on tam kilku znajomych ale również wrogów. Szkolnym łobuzem chociaż bardziej pasowałoby tu określenie Tyranem był Julias. Ciągle się przechwalał, że jego roboty są lepsze, silniejsze, łatwiejsze w obsłudze itp. Gdy kolega Reed’a podpiął swój zdalny kontroler do robota Juliasa ten złamał mu nos. Reed chciał się zemścić lecz nie sądził, że wyrządzi aż taką szkodę samego siebie skazując na cierpienie. Po przeczytaniu opowieść może nas skłonić do refleksji, do przemyśleń czy to my przypadkiem nie robimy nikomu źle. Samo wychwalanie może być dla innych bardzo przykre. Nikt nie lubi gdy wytyka się mu błędy lub próbuje udowodnić, że ktoś inny jest lepszy. Ostatnia historia nosi tytuł „He Told Me Everything” czyli „On Powiedział Mi Wszystko”. Chris jest absolwentem szkoły podstawowej i właśnie zaczyna naukę w liceum. Próbuje on jak najlepiej wypaść przed kolegami, wymyśla historie o swoich wakacjach czy o tym gdzie mieszka aby wyjść na bogatego. Co najgorsze unika w autobusie swoich starych znajomych. W szkole przechwala się gdzie to on nie był i jak to bogaty nie jest, chociaż prawda jest zupełnie inna. Chłopak był bardzo dobry z fizyki więc gdy dowiedział się o kole fizycznym, chciał do niego dołączyć za wszelką cenę. Jednak jego nauczyciel, wymagał zbyt wielkiego poświęcenia fizycznego jak i psychicznego. Chris miał lekkie zawahania czy podjąć się wyzwania lecz zrobił to, co skończyło się dla niego nie zbyt dobrze. Historia pokazuje nam, że nie powinniśmy ufać obcym osobom, często ktoś nie jest tym za kogo się podaje. Ważniejsze przesłanie jednak ma początek, wychwalanie się nie prowadzi do niczego dobrego, tak jak w historii drugiej. Wymyślanie historii o własnym życiu i opowiadanie ich zrobi z nas „fajnych” jedynie na chwilę, potem wszyscy albo zapomną, albo co gorsze, prawda może wyjść na jaw.

Bardzo zachęcam do przeczytania tej książki, jest to jedna z cieńszych książek z serii lecz wciąż warta przeczytania. Każda z opowieści kończy się inaczej, trzyma w napięciu i nigdy nie wiemy czego można się spodziewać. Zwroty akcji mogą być gwałtowne oraz najstraszniejsze momenty mogą przyjść nieoczekiwanie

Kuba Gąsiorek 1ia

Niedawno przeczytałem książkę pt. „Uciekinier” brytyjskiej autorki Ele Fountain. Książka została napisana w 2018 roku i jest skierowana do nastoletnich czytelników. Głównym tematem tego utworu jest ucieczka pierwszoplanowego bohatera z ojczystego kraju, ponieważ grozi mu przymusowe wcielenie do armii. Narratorem jest główny bohater, czyli czternastoletni Shif. Twórca trafnie przedstawił problem uchodźstwa, który występuje po dzień dzisiejszy. Wielu ludzi jest zmuszonych uciekać z ojczyzny w celu znalezienia bezpiecznego miejsca, gdzie będą mogli bez żadnych obaw spokojnie żyć. Wrażenie zrobiła na mnie odwaga i męstwo jakim wykazali się dwaj młodzi bohaterowie (Shif i jego najlepszy przyjaciel). Wiele przeszli podczas swojej morderczej wędrówki. Niewiele osób by coś takiego wytrzymało.

Uważam, że warto sięgnąć po tą książkę, ponieważ pokaże nam inną stronę świata, gdzie nawet wyjście z domu, może się okazać wielkim niebezpieczeństwem. W tej książce można znaleźć liczne akcje zapierające dech w piersiach. Opisana historia trzyma w napięciu. Książka nie jest długa chociaż myślę, że autorka za szybko zakończyła swoje dzieło. Ale i tak polecam przeczytać.

Adrian Adamczyk 1PA

Niektóre marzenia mogą nieść za sobą większe konsekwencje niż myślimy. Marzył*ś kiedyś o czymś? O bogactwie, o nowym domu lub o wakacjach? Każdy z nas ma jakieś marzenia, tylko droga do nich może nie być warta jego spełnienia. O tym właśnie opowiada książka pod tytułem „Into The Pit” („W Pułapce”) Autorstwa Scott’a Cawthon & Elley Cooper. Jest to horror, w którym są 3 historie, każda o czymś innym więc każdy znajdzie coś dla siebie.

Pierwsza opowieść tytułowa, jest o Oswaldzie. Jego tata został zwolniony ponieważ zamknięto fabrykę w której pracował. Całe miasto po zamknięciu straciło swoje kolory. Wszędzie było smutno i szaro, większość sklepów zamknięto i prawie każdy się wyprowadził. Chłopak miał jedno marzenie, aby nadchodzące wakacje były ciekawe, aby coś ciekawego wydarzyło się w jego życiu. Zaczęły się wakacje a jego tata nie chciał aby chłopak siedział całe dnie w domu na komputerze więc rano jadąc do pracy, zabierał Oswalda do biblioteki, ten siedział tam a gdy zgłodniał szedł na pizze. Po południu jadąc do domu tata go odbierał. Restauracja tak jak wszystko w mieście, nie była zbyt zadbana. Była już po prostu stara, rysunki na ścianach zamalowane farbą dalej prześwitywały. W budynku był jedna stara atrakcja, basen z piłkami. Chłopak pomyślał, że schowa się w nim aby nastraszyć tatę że nie ma go tak długo. Nie wiedział, dlaczego atrakcja jest zamknięta. Drugą sprawą było to, że jego marzenie wreszcie się spełni, nie był świadomy tego w jaki sposób. Drugie opowiadanie nosi tytuł „To Be Beautiful” po polsku „Piękną Być”. Opowiada o nastolatce Sarze, która wstydziła się swojego ciała. Na urodziny dostała najlepszy prezent życia, czyli pozwolenie od mamy na lekki makijaż. Najbardziej nie lubiła swojego „kartoflanego” nosa. Zawsze chciała być jak „piękności” z jej szkoły. Myślała, że przez wygląd nie ma znajomych. Pewnego dnia wracała ze szkoły a na wysypisku zobaczyła wystającą z samochodu rękę z pięknymi paznokciami. Okazało się że była to ręka robota. Sara wzięła go do domu i umyła. A gdy ten się obudził przedstawił się imieniem Eleanor. Eleanor była piękna, wysoka z dwoma rudymi kucykami, na szpilkach i z czerwonymi paznokciami. Robot chciał wynagrodzić dziewczynie to, że ją uratowała. Eleanor zapytała jakie jest największe marzenie Sary… „Chciałabym, być piękna”. Po wypowiedzeniu tych słów, Sara nie wiedziała że jej marzenie się spełni. Jeżeli dziewczyna będzie przestrzegała jednego zakazu, codziennie będzie odrobinę ładniejsza. Po pierwszej nocy jej ręce były inne, później nogi, brzuch, później cała twarz. Nie wiedziała, że te zmiany nie biorą się znikąd a po odkryciu tego, było już za późno. Trzecia historia zatytułowana „Count The Ways”, „Wybór” jest tą najbardziej przerażającą. Opowiadanie skacze między teraźniejszością a przeszłością głównej bohaterki Millie. Dziewczyna musiała zdecydować, czy wyjechać z rodzicami za granicę, czy pojechać do „dziwnego” dziadka. Wiedziała że nie będzie zadowolona tak czy siak, więc pojechała do dziadka. Miał on jedno dziwne hobby, zbieranie wyrzuconych śmieci z wysypiska i majsterkowanie z nimi w garażu. Millie poszła do nowej szkoły, ale nie znalazła tam znajomych. Dziewczyna miała zaawansowaną depresję przez co po szkole czytała wiersze o śmierci. Pewnego dnia w szkole pojawił się nowy chłopak i zaprzyjaźnił z dziewczyną. Millie nie rozumiała że to tylko przyjaźń. Jej największym marzeniem było, po prostu zniknąć. Umrzeć. Na święta do dziadka przyjechali wujek, ciocia i kuzyni. Millie nie obchodziła świąt, a po irytujących prośbach dołączenia do śpiewania kolęd wyszła z domu. Aby się ogrzać weszła do garażu. Wtedy jeszcze była cała i zdrowa, ale jej marzenie mogło za niedługo się spełnić.

Bardzo polecam przeczytać tą książkę, ponieważ końcówki nigdy nie są wyjaśnione i można samemu spróbować dojść do tego co stało się dalej. Książa składnia do przemyśleń i refleksji a przede wszystkim do tego aby cieszyć się chwilą, bo nie wiadomo kiedy może przydarzyć nam się coś nieoczekiwanego.

Kuba Gąsiorek 1IA

Blackout jest książka napisaną przez Marca Elsberga znanego z pisania książek sensacyjnych i thrillerów. Blackout opowiada o awarii która spowodowała całkowity brak prądu w Europie w związku z tym zaczyna brakować jedzenia ogrzewania itp. Informatyk i haker z Włoch podejrzewają, że całe to zdarzenie to wielki atak terrorystyczny, a gdy próbują powiedzieć o tym ludziom, władze uznają ich za głównych winowajców awarii. Książka jest ciekawa i według mnie spodoba się osobom w wieku nastoletnim jak również dorosłym.  Pokazuje też, jak bardzo ludzkość jest uzależniona od elektroniki i jak duże ma znaczenia w dzisiejszych czasach

 Górka Adam 1 ia

,,Później mówiono, że człowiek ten nadszedł od północy, od Bramy Powroźniczej.

Dokładnie tymi słowami rozpoczyna się Wiedźmin: Ostatnie życzenie Andrzeja Sapkowskiego. Ogólnie rzecz biorąc, książka opowiada o Geralcie z Rivii, który jest wiedźminem – człowiekiem, który dzięki morderczemu treningowi i szeregowi mutacji, którymi go poddano zajmuje się zabijaniem bądź neutralizowaniem wszelkich potworów, które zamieszkują świat. Cała książka nie zajmuje się jedynie scenami walki z potworami czy innym plugastwem – w pierwszym tomie tematem przewodnim jest dobro i zło oraz to, czym naprawdę jest człowieczeństwo. Cała książka składa się z 7 opowiadań. Każde z nich opisuje inną historię Geralta. 6 z nich, to pojedyncze historie związane z konkretnymi wydarzeniami z przeszłości głównego bohatera. Dowiemy się z nich m.in. jak Geralt poznał barda Jaskra, (,,Kraniec świata”) czarodziejkę Yennefer (tytułowe ,,Ostatnie życzenie”) lub skąd wiedźmin zdobył przydomek ,,rzeźnik z Blaviken” (,,Mniejsze zło”).  Nie można nie wspomnieć o opowiadaniu pt. ,,Głos rozsądku.” Opowiada ono o odczarowaniu strzygi w królewnę i – w wyniku poniesionych ran – późniejszej rehabilitacji u kapłanki Nenneke. Opowiadanie to jest tzw. opowiadaniem ramowym – przewija się ono przez całą książkę i między jego fragmentami są wplecione wyżej wymienione historie. Sapkowskiemu udało się połączyć powagę oraz humor w sposób idealny, które ponadto przeplatane są wierzeniami słowiańskimi jak i baśniami. Przeczytamy chociażby skąd wzięło się powiedzenie ,,tam, gdzie diabeł mówi dobranoc” oraz prześledzimy losy księżniczki, która aby przeżyć, zbratała się z siedmioma gnomami przekonując ich, że bardziej opłacalne będzie napadanie kupców na drogach niż siedzenie w kopalni. W książce pojawiają się jednak bardzo poważne motywy, niepokojąco nam znane. W świecie ,,Wiedźmina” wszechobecny jest rasizm, który dotyka wszystkich nieludzi i mutantów – elfów, krasnoludów czy gnomów oraz głównego bohatera, Geralta. Mimo, że jest on nazywany ,,wypranym z uczuć mutantem”, to śledząc jego losy i zachowania w różnych sytuacjach możemy dojść do wniosku, iż jest on najbardziej ludzką postacią, co łatwo pozwala się z nim utożsamić.

,,Wiedźmin: Ostatnie życzenie” jest jedną z najlepszych i najbardziej wciągających książek fantasy jaką w ostatnim czasie czytałem. Niezależnie od tego, czy oglądało się serial lub grało się w gry na podstawie ,,Wiedźmina”, jest to wciąż książka godna polecenia.

Pruchnicki Jakub 1ia

Chciałbym Ci polecić pierwszą część sagi Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego pt.: „Ostatnie życzenie.” Jest to bardzo ciekawa i wciągająca książka, dedykowana dla młodzieży i nie tylko. Zachęcam do przeczytania jej osoby, które lubią czytać książki fantasy. Utwór ten ma szybką akcję, interesujące zwroty i świetne opisy scen walki. Odrywa czytelnika od rzeczywistości i przenosi w inny świat, uruchamia wyobraźnie. Jest to dobra lektura na długie wieczory.

Pozdrawiam

Mateusz Woźnica 1me

Książka Okrutny książę opowiada o przepięknym, ale zarazem okrutnym świecie elfów – niezwykle pięknych i długowiecznych stworzeń, niemogących kłamać lecz próbujących ominąć prawdę wielkim łukiem. Główną bohaterką jest Jude – śmiertelna, sprytna i odważna dziewczyna, która okropnym zrządzeniem losu znalazła się w Elysium. Jej siostra bliźniaczka choć prawie identyczna, różni się jednak tym, że jest delikatna i poszukująca miłości, marząca o pozycji na dworze ale  raczej na cudzych plecach. Kiedy pojawia się Cardan, oficjalnie całe zło i okrucieństwo możemy nazwać jego imieniem. W walce o koronę polegnie wielu, a inni zawiążą sojusze, których nikt się nie spodziewa. Nie warto oceniać nikogo po pozorach, Elysium to jedna wielka gra pozorów. Przewrotni elfowie i niebanalna fabuła – ta książka to nie tylko wciągająca opowieść, ale i pełna zawirowań oraz etycznych rozważań historia o wielkiej polityce, nienawiści, nieoczywistych emocjach i o tym, jak nikomu nie da się ufać.

Piszczyk Patryk 1ME

Powieść autorstwa Georgea Orwella Folwark Zwierzęcy jest pozycją godną polecenie jeśli pragniemy poznać sowiecki konstrukt społeczny.

Książka w obrazowy sposób pod postacią bajki o zwierzętach, przedstawia najważniejsze wydarzenia Rosji w I poł. XX w.. Prosty styl pisania jest bardzo przyjemny w czytaniu i rozumieniu fabuły powieści. Książka jest bardzo ceniona ze względu na historię jej wydania (autor miał ogromne problemy z jej wydaniem ze względu na antyrosyjskie treści). Bez względu na to, że data stworzenia i wydania publikacji miała miejsce wiele lat temu, wydarzenia w niej opisane są nadal aktualne. Ten sam autor wydał wiele cenionych i podobnych tytułów które w ówczesnych czasach budziły mnóstwo kontrowersji ze względu na krytyczny przedstawienie działań władz wielu państw.

Wyżej wymieniona pozycja jest obowiązkowa dla fanów antyutopijnych dzieł literackich.

Wasyliszyn Jacek 3 me

Już sam tytuł książki, którą polecam  powinien  wszystkich  zachęcić  do przeczytania jej.

W swojej książce pt. Zdolny Do Wszystkiego Tomasz Działowy odpowiada na pytania: Jak zdobywać i dbać o znajomości z innymi osobami? Jak przeprowadzać dobry research w Internecie i wykorzystywać go na swoją korzyść? W jaki sposób projektować swoje profile w mediach społecznościowych? Jak tworzyć własną markę i wizerunek przy użyciu Internetu? W swojej książce popularny Gimper opisuje metody, dzięki którym możemy sprytnie i umiejętnie wykorzystać zasoby Internetu do tego by pracować lepiej i wydajniej zarówno w regularnej pracy, własnym biznesie, czy w ramach swojej pasji. Książka napisana w łatwy i przystępny sposób. Rozjaśniła mi wiele kwestii dotyczących treści w Internecie które teoretycznie powinienem znać choć w praktyce wyglądało to nieco inaczej. Bardzo lubię jak autor odnosi się do badań naukowych oraz zdarzeń historycznych, zahaczając również o elementy popkulturowe.

Karaś Daniel 3 tk

Czy zastanawiałeś się kiedyś jak wygląda praca operatora numeru 112? Jeżeli tak, to zachęcam do zapoznania się z recenzją książki Operator 112.

Książka pt. Operator 112. Relacja z centrum ratowania życia autorstwa Romana Klasa została wydana w 2020 r. Jest to swego rodzaju autobiografia. Autor, który kilka lat pracował w Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR) przedstawia świat operatorów numeru 112 widziany własnymi oczami. Wydarzenia opisane w książce dzieją się w momencie, gdy numer 112 dopiero w Polsce powstawał. Autor nie koloryzuje lecz przedstawia fakty, takimi, jakimi były.

A przeważnie były to sytuacje trudne i konfliktowe. Autobiografia zaczyna się dość kontrowersyjnym zdaniem … nie lubię ludzi…. Początek ten bardzo mnie zaintrygował, ponieważ dość powszechną jest opinia, że operator numeru alarmowego musi być osobą empatyczną i kochającą ludzi. Utwór składa się z 3 rozdziałów. Pierwszy z nich przedstawia drogę autora do pracy w CPR. Drugi rozdział jest przedstawieniem pracy operatora numeru 112, jak się ten numer rozwijał (a raczej nie). Natomiast trzeci opowiada o losach autora po odejściu z Centrum.

 Mnie najbardziej podobał mi się rozdział drugi, ponieważ interesuje mnie tematyka ratownictwa medycznego, a tutaj przedstawione były prawdziwe wydarzenia, czasami rzeczy śmieszne (np. wezwanie do smutnej foki), a innym razem rzeczy tragiczne (np. samobójstwa). Autor nie przebiera w słowach, nie brakuje tu przekleństw i wulgaryzmów. Nie boi się opisywać kłótni z dyspozytorami medycznymi, a także tym jak ciężko uzyskać od ludzi konkretne informacje.

 Według mnie książka warta jest przeczytania. Jest ona zupełnie inna od wszystkich, które do tej pory przeczytałem. Dzięki temu, że jest to autobiografia dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy o numerze 112. Pozycja to wzrusza, bawi i uczy. Szczerze polecam.

Gołąb Michal 3 tk

Nie otwieraj oczu

Debiutancka powieść amerykańskiego pisarza i piosenkarza Josha Malermana, to postapokaliptyczna opowieść o matce, która desperacko próbuje znaleźć sposób na poprowadzenie siebie i swoich dzieci w bezpieczne miejsce, mimo niewidzialnego przeciwnika.

Na początku powieści Malorie, główna bohaterka opowieści, ma niewiele ponad dwadzieścia lat. Wkrótce potem ona i jej siostra Shannon odkrywają, że Malorie jest w ciąży. Zaraz po tym odkryciu napływają doniesienia o tajemniczych samobójstwach, które napełniają dziewczęta lękiem. Wkrótce okazuje się, że stworzenia siejące spustoszenie wpływają na ludzi poprzez wzrok, co powoduje, że pozostała populacja barykaduje się w swoich domach i wychodzi na zewnątrz tylko z ochronną opaską na oczy, aby nie wpaść pod kontrolę stworzeń. Malorie zauważa ogłoszenie w gazecie reklamujące bezpieczne miejsce. Odpowiada na ogłoszenie i ostrożnie kieruje się do domu, gdzie wita ją pięć innych osób. Wkrótce po przybyciu do domu Olympii przyjeżdża kolejna ciężarna kobieta, a za nią Gary. Opowiada grupie, jak mieszkał z Frankiem, ale musiał odejść po tym, jak Frank zaciągnął wszystkie rolety z okien, wierząc, że jest odporny na stworzenia. Z biegiem czasu Gary zaczyna demonstrować niektóre z tych samych przekonań co Frank. Malorie nie ufa Garemu, więc postanawia dokładniej zbadać sytuację. Przeszukuje pokój Garego i znajduje notatnik, w którym Frank zapisał wszystkie swoje przekonania, te same, które Gary potępił po swoim przybyciu. Malorie przynosi notatnik reszcie grupy, która ostatecznie odsyła Garego, uznając go za zbyt niebezpiecznego, by mieszkać w tym samym domu. Krótko po odejściu Garego, Malorie i Olympia zaczynają rodzić tej samej nocy. Współlokatorzy łączą siły, aby zapewnić bezpieczeństwo kobietom. Postanawiają, że najbezpieczniejszym miejscem do porodu jest strych. Gdy kobiety rodzą, Gary wraca do domu i wybucha bójka między nim a innymi współlokatorami. Osobą, która wchodzi na strych jest Gary. Mężczyzna informuje kobiety, że on i Don zaciągnęli wszystkie rolety w domu. Następnie otwiera drzwi, aby wpuścić jedno ze stworzeń na strych. Malorie zamyka oczy i zakrywa oczy swojego nowonarodzonego chłopca i córki Olimpii, chroniąc je przed krzywdą. W końcu zarówno stwór, jak i Gary opuszczają strych. Malorie zakopuje ciała swoich współlokatorów, a ona i dzieci spędzają w domu kolejne cztery lata bojąc się opuścić mury. Malorie codziennie pracuje z dziećmi, aby przygotować je na świat zewnętrzny i poprawić słuch. Dzięki ich umiejętnościom Malorie ma nadzieję, że uda im się popłynąć w dół rzeki łodzią, aby znaleźć innych ocalałych. Po czterech latach szkolenia Malorie stwierdza, że dzieci są gotowe i wyruszają w łodzi. Po napotkaniu wielu przeszkód Malorie i dzieci w końcu docierają do schroniska, gdzie są witani przez innych ocalałych. Pod koniec powieści Malorie, czując wreszcie, że znajduje się w bezpiecznym miejscu, nadaje imiona dzieciom, które nazywała, Tomem i Olimpią.

Moim zdaniem, książka jest warta przeczytania, ma świetną fabułę oraz dużo różnych wątków. Na pewno trafi w gusta każdego z czytelników, niezależnie od upodobań literackich. Postapokaliptyczne fantazje autora wzbudzają zaciekawienie u czytelnika, dodając szczyptę staruch podczas jej czytania. Polecam ją wszystkim czytelnikom. 

Mucha Kacper 3tk

Skip to content